Τελειώνοντας κάτι δουλειές χτες στο κέντρο της Αθήνας κατευθύνθηκα προς το Μοναστηράκι για το Μετρό. Στον πεζόδρομο της Αιόλου (διαστύρωση με μια κάθετο που δεν θυμάμαι το όνομά της) ένας πλανόδιος πουλούσε κεράσια και βερύκοκα. Την προηγούμενη βδομάδα που είχα ξαναπεράσει από κει τον είχα ξαναδεί. Ήταν τότε με τον πρώτο καύσωνα όπου καμία καλύτερη αντιμετώπιση δεν υπήρξε (ούτε υπάρχει) από μερικά κρύα φρούτα. Είχα λοιπόν αγοράσει κεράσια με 2,5 €/κιλό. Το γελοίο θέαμα του να περιφέρομαι σε δημόσιες υπηρεσίες και τράπεζες με μια σακούλα γεμάτη κεράσια το αντιστάθμισα με την πολύ καλή τιμή αγοράς: στον μανάβη της γειτονιάς μου έχουν τουλάχιστον 4 €/κιλό!Είχα δηλαδή ένα κέρδος της τάξης του (περίπου) 40%. Καλό ποσοστό , δε λέω.
Επειδη ως γνωστόν ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, χτες που ξαναπέρασα είπα να ξαναπάρω (δεδομένου ότι θα γυρνούσα και κατευθείαν σπίτι) . Έτσι στάθηκα μπροστά στον πάγκο. Και τότε με έκπληξη είδα ότι τα κεράσια κοστίζουν 3 €. Μέσα σε λίγες μέρες η τιμή αυξήθηκε κατά 20%!!! Η δική μου η αμοιβή και κανενός φίλου ή γνωστού μου ο μισθός δεν αυξήθηκε 20% σε μια βδομάδα! Τα κεράσια δηλαδή γιατί;
Εξέφρασα το παράπονο μου στον συμπαθή πλανόδιο οπωροπώλη εντάσσοντας το μέσα στο γενικό πλαίσιο της ακρίβειας και μου απάντησε το κλασσικό που ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: "Δεν φταίω εγώ!"
Γιατί ρε φίλε; Δηλαδή μήπως φταίω εγώ; Φταίει λέει ο παραγωγός. Δηλαδή εσύ δεν είσαι παραγωγός; Τότε γιατί δεν πουλάς σε μανάβικο; Κι αν φταίει ο παραγωγός ν' αλλάξεις παραγωγό! "Μμμμ, να...ξέρεις ... άκου να σου πω φίλε ..." αφού ξεπερασε με μισόλογα το σκόπελο που του έβαλα, έσκυψε μπροστά και με άκρως εμπιστευτικό ύφος μου και με σιγανή φωνή μου είπε το αμίμητο:
"Ακου να σου πω να μαθαίνεις. Σήμερα είναι Δευτέρα . Και τις Δευτέρες οι νοικοκυρές έχουν ξεμείνει από φρούτα και τρόφιμα. Υπάρχει μεγάλη ζήτηση. Καταλαβαίνεις; Γι αυτό και τα κεράσια είναι πιο ακριβά. Εσύ μάλλον θα ήρθες Παρασκευή. Τις Παρακευές οι νοικοκυρές έχουν ψωνίσει, η ζήτηση έχει πέσει, τα πράγματα έχουν ηρεμήσει και τα φρούτα είναι πιο φτηνά. Μ' έπιασες; Όλα είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης. Νόμος της αγοράς!"
Ω, αδερφέ μου που είσαι να σκίσεις όλα σου τα πτυχία! Αφού τον κοίταξα για λίγο αποσβωλωμένος του έκλεισα κι εγώ πονηρά το μάτι. Τέτοια οικονομική ανάλυση δεν ακούς κάθε μέρα απο τον κάθε μανάβη! Είχα να κάνω με περίπτωση! Ας έκανα ότι συμφωνούσα κι ας μην ψώνιζα. Ποτέ δεν ξέρεις που θα καταλήξει μια συζήτηση περί οικονομικών θεωριών! Η ανθρωπότητα άλλωστε έχει υποφέρει πολλά από τέτοιας λογής πλανώδιους οικονομικούς αναλυτές και η κοινωνία ακόμα περισσότερα από τέτοιας λογής πλανώδιους "επαγγελματίες"!
