Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

του Αγίου Τριημέρου


΄Οπου και να πήγαινα σήμερα (και πήγα σε πολλά) μια ευχή με ακολουθούσε. Ερχόταν από παντού, την άκουγα παντού, την δεχόμουνα από παντού, την έδινα παντού: "Καλό Τριήμερο! ". Με πολλά πολλά θαυμαστικά.
Οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του καθημερινού μόχθου, φίλοι και γνωστοί, συγγενείς και συνεργάτες, όλοι λίγο-πολύ, δίνανε την ευχή και έλαμπαν. Μια έκφραση ανακούφισης και απέραντης προσμονής χαράζοταν στα πρόσωπα. Την έλεγαν από το πρωί, ίσως κι από χτες το βράδυ, με πάθος, με νόημα, με ζήλο. "Καλό Τριήμερο! ". "Καλό Τριήμεροο!! ". "Καλό Τριήμεροοοοο!!!!!! ".


Ουτε μια φορά δεν άκουσα "Καλά κούλουμα", ή "άντε καλή Σαρακοστή". Γιατί κανείς δεν ευχήθηκε καλό "Πέταγμα Χαρταετού" ή "Καλά Καλαμαράκια"; Δεν έχει σημασία τί γιορτάζουμε, ποιος γιορτάζει πως το γιορτάζει. Ίσως επειδή το ξέρουμε ήδη. Έχουμε εντρυφήσει κάθε χρόνο στα αφιερώματα και στα αυθόρμητα γλέντια της tv. Έχουμε δει τα πανηγύρια που στήνουν οι Δήμοι, τους χορούς του Ψωμιάδη τα τραγούδια να τα πω; της Θώδη και τους χαρταετούς των πολιτικών. Κάθε χρόνο βλέπουμε και κάνουμε τα ίδια και τα ίδια. Ξέρουμε τι γιορτάζουμε. Ναι. Τελικά ξέρουμε τι γιορτάζουμε.

Η αλήθεια έχει τη μεγαλύτερη άνωση. Έρχεται πάντα στην επιφάνεια. Κανείς δεν γιορτάζει για να φάει καλαμαράκια, χταπόδι και χαλβά. Γιορτάζουμε αυτό που ευχόμαστε: Τη μία ημέρα παραπάνω. Τη μία ημέρα που νιώθουμε ότι την κλέβουμε από τις υποχρεώσεις μας, το άγχος μας, το τρέξιμό μας. Από το μαλάκα αφεντικό, το διεφθαρμένο κράτος, την ανυπόφορη κίνηση στους δρόμους. Τη μία ημέρα που μας κάνει να νιώθουμε εμείς κύριοι του εαυτού μας. Όλη τη χρονιά μας πιέζουν, μας στραγγίζουν, μας στίβουν, μας κυνηγούν. Ε, αυτή την ημέρα όχι! Είναι η ημέρα της υποτιθέμενης εκδίκησης. Γιορτάζουμε την ξεκούρασή μας. Είναι ημέρα του Αγίου Τριημέρου!Χρόνια μας πολλά!

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλό τρακοσοεξηντα-τριήμερο !

(φέτος έχει 366 μέρες ο χρόνος)

Ανώνυμος είπε...

Παντώς, το νου σου, γιατί ξέρεις τι λένε σ' αυτή τη ζωή... τα πάντα είναι δανεικά! Κοινώς, κοίτα να τη χαρείς αυτή τη μέρα γιατί δεν ξέρεις από που θα σου 'ρθει και θα στην πάρουν πίσω! Οκ, χαριτολογώ, είμαι πολύ αισιόδοξος για να σκέφτομαι τόσο πεσιμιστικά!

Εύχομαι πραγματικά να την χάρεις αυτήν την day off!

Ο άλλος είπε...

Καλό τριήμερο με αναμνήσεις για ένα χρόνο. Και με καλαμαράκια, ταραμά , χαλβά και ότι τραβά η ψυχή σου. Απέφυγε Ψωμιάδη και τέτοια σχετικά όσο μπορείς. Δημιουργούν αποχαύνωση

Βάσσια είπε...

Μάλλον γιατί το τριήμερο μας ενδιαφέρει κι όχι τα Κούλουμα.

Να σου την αλήθεια μου, δεν κατάλαβα και πολλά φέτος από Απόκριες, ούτε είδα παιδιά στη γειτονιά μασκαρεμένα όπως άλλες χρονιές, ούτε φασαρία.

Εγώ έτσι κι αλλιώς δεν είμαι των εορτών.

Καλό Πέταγμα χαρταετού Ελκυστή
:-) :-)

Αυτό πάντα μου άρεσε!!

Hypocrite lecteur είπε...

Άλλη μια χρονιά που δεν κατάλαβα απόκριες. Ούτε καν το Άγιο Τρίημερο. καλά το λες, Παράξεεν Ελκυστή.

5 pink flowers είπε...

δες προσκληση αγαπητε Βασιλη...http://alwaysthesea.blogspot.com/2008/03/blog-post_09.html

Adrian Leverkühn είπε...

Πολύ εύστοχη παρατήρηση...και το τέλος του τριημέρου,οι ώρες αναμονής στις ουρές για επιστροφή στην πόλη ήδη σε κάνουν να νοσταλγείς το τριήμερο που πέρασε

Φαίδρα Φις είπε...

πόσο δίκιο έχεις!και το απογοητευτικότερο όλων είναι ότι όλο αυτό το "τρέξιμο" πίσω από το χρόνο μιας ουσίας που δεν την αντιλαμβανόμαστε όπως θα οφείλαμε,μοιάζει με το άγριο κυνηγητό μιας χίμαιρας...

καλημέρα

Παράξενος Ελκυστής είπε...

Σας ευχαριστώ όλους.


Τελικά το "καλό τριήμερο" κρίνεται από την κίνηση στο τέλος του...

Ανώνυμος είπε...

η πόλη και ο ουρανός της, μπαλόνια ο Καλαμάρης και ένα μπλέ ηλεκτρίκ ελικοπτερο κλείνουν το μάτι στο "νέο μουσείο", Δ. Αρεοπαγίτου, μσημέρι. Μυρωδιά από λουκουμάδες και βρώμικα. παλιές πέτρες κάτω απ΄τα πόδια, η Σ. με δυο σακκούλες νηστήσιμα από μια φωτογράφιση, ποντιακοί χοροί, ο φίλος από το Μυανμάρ που μας έβγαλε ασπροπρόσωπους με το αητό, μαζί με δωρεά καλούμπας από τη διπλανή οικογένια που είχε ήδη βαρεθεί, κάποιος άγνωστος είπε "α ο R. Magritte!", βλέποντας τον πάνω στην τσάντα μου, "για αυτό τον έρωτα χρειάζομαι αντιβίωση", καψούρικο άσμα από το διπλανό κασσετόφωνο, μοίρασμα του φαγητού με αγνώστους, χέρια κομμένα από την καλούμπα, ζύγια, ουρές, toss it, όλα βγήκαν΄, πέταξαν και χάθηκαν κάπου πάνω απ΄την Αθήνα. και του χρόνου!!!

Παράξενος Ελκυστής είπε...

@Μαρια:
Είμαι πολύ χαρούμενος που μια τόσο δυνατή πένα όπως η δική σου απέκτησε το δικό της σπίτι! Το χρειαζόμαστε. Θα σε επισκεφτώ και θα κάτσω πολύ.

Ανώνυμος είπε...

συντονισμένοι είμαστε σήμερα! να έρθεις, διαθέτει και ελικοδρόμιο!θα σε δώ και στο ποστ που μιλάμε για το 1 στους 10, σούχω νέα!