Σάββατο 4 Απριλίου 2009

BUENOS AIRES MI AMOR


Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου είναι το τέλος του καλοκαιριού και το γιορτάζουν εδώ με αρκετές τιμές. Συναυλίες, εκδηλώσεις, χορούς. Πήραμε ένα ταξί και πήγαμε σε μια δωρεάν συναυλία τάγκο μέσα σε ένα πάρκο δίπλα σε μια λιμνούλα, την οποία πρότεινε ένα freepress που μοιράζανε έξω από τη Ρικολέτα.
Η νύχτα είναι υγρή και γλυκιά. Φοράω ένα μπλουζάκι και μια βερμούδα. Μπροστά από τη σκηνή πάνω από τρεις χιλιάδες άτομα έχουν ξαπλώσει στο γκαζόν με μια μπίρα στο χέρι ή ένα κύπελο μάτε – το πικρό ζεστό τοπικό αφροδισιακό ποτό που πίνουν όλοι εδώ,(όπως εμείς το φραπέ) που παράγεται από ένα χαρμάνι βοτάνων. Ξαπλώνουμε κι εμείς και απολαμβάνουμε τη συναυλία. Είναι αφιερωμένη στη δεκαετία του 20 και από τη σκηνή παρελαύνουν πολλοί ηλικιωμένοι τραγουδιστές και τραγουδίστριες. Ο κόσμος τραγουδά μαζί τους και τους χειροκροτεί με πολλή θέρμη.
Είναι νύχτα, είναι τέλος του καλοκαιριού κι ακούω μουσική. Μια σκηνή τόσο οικεία. Σαν να ακούω Παπάζογλου στα βραχακια του Λυκαβηττού. Μόνο ο Σταυρός του Νότου ψηλά στον ουρανό μαρτυρά πως είμαι στο νότιο ημισφαίριο και το τάγκο στα ηχεία προσδιορίζει την ακριβή μου θέση.
Εδώ το τάγκο είναι παντού. Στον ηλικιωμένο κύριο που χορεύει μόνος του με μια φανταστική παρτενέρ, όπως φαίνεται στη φωτό,



στους υπαίθριους χορευτές ή μουσικούς στη τουριστική γειτονιά του Σαν Τέλμο όπως φαίνεται στις επόμενες φωτό,
στα ταξί, στα εμπορικά καταστήματα, στο ράδιο, στα παλιά ιστορικά καφέ του 19ου αιώνα που θυμίζουν Αυστρία, όπως το καφέ Τορτόνι ή σε λούμπεν μιλόγκες όπως στο υπόγειο της Αρμενικής Ένωσης στην πανέμορφη μποέμ γειτονιά του Παλέρμο (όπου βρίσκεται και το σπίτι του Μπόρχες), και στο οποίο βρεθήκαμε εντελώς τυχαία ή στις άπειρες ψηλοτάβανες αριστοκρατικές με ξύλινα δάπεδα, βαριές βελούδινες κουρτίνες και τεράστιους καθρέφτες αίθουσες χορού όπως αυτή που είναι δίπλα στο ξενοδοχείο μας.
Είναι σε τόσα πολλά μέρη που είχα αρχίσει να πιστεύω πως απλά το πουλάνε στους τουρίστες. Όπως στην Πλάκα πουλάνε το γκρικ μπουζούκι. Έπρεπε όμως να έρθουμε εδώ για να καταλάβω πως όπως όσο άδικο έχει ο τουρίστας στην Ελλάδα που ακούει ζορμπά και ξενερώνει, επειδή δεν μπορεί να ξέρει τι επίδραση είχε στην σύγχρονη κοινωνική ταυτότητα ο Καζατζίδης και η Σωτηρία Μπέλλου έτσι κι εγώ έκανα λάθος που έγινα προς στιγμή καχύποπτος.
Τρεις μπύρες και δυο ώρες αργότερα η συναυλία τελείωσε και με τα μισοτελειωμένα κουτάκια στο χέρι ανακατευτήκαμε μέσα στο πλήθος που έφευγε και με τα πόδια ξεκινήσαμε για την επιστροφή. Σαν να το κάναμε από χρόνια…

2 σχόλια:

ξανθίππη είπε...

Καλησπέρα, καλέ μου παράξενε!
Χαθήκαμε, όλο εδώ τριγυρνάμε. Πολύ ωραίες οι εικόνες και τα γραπτά σου από την Αργεντινή. Ετοιμάζομαι κι εγώ για Buenos Aires και Αργεντινή τον Ιούνιο! Καμιά συμβούλη? Κανένα must? Εγώ θα ζήσω το χειμωνιάτικο τοπίο, αλλά νομίζω θα είναι το ίδιο μαγικό. Έχω 20 μέρες στη διάθεση μου στο ταξίδι μου, οπότε περιμένω τις προτάσεις σου!
Σε φιλώ!

Παράξενος Ελκυστής είπε...

Υπάρχουν άπειρα πράγματα και μέρη να κάνεις! Βοήθησέ με λίγο και θα σου βγάλω πρόγραμμα. Πόσες μέρες θα μείνεις στο B.A; Σκοπεύεις να πας και σ' άλλες πόλεις;
Πάντως επιγραμματικά: Καταρχήν για να μείνεις προτείνω ξενοδοχείο στο Παλέρμο Σόχο. Είναι μια καταπληκτική μποέμ γειτονιά με μικρά πανέμορφα σπιτάκια, άπειρα εστιατόρεια και καλόγουστα εμπορικά μαγαζιά. Δεύτερον: Η πόλη δεν έχει κάποια φημισμένα μουσεία ή μνημεία που πρέπει να δεις. Άρα χαλαρώνεις και πας με τους ρυθμούς της. Γυρνάς στις γειτονιές και περιφέρεσαι. Είναι πάρα πολύ όμορφο. Άλλωστε όλο το B.A είναι πάρα πολύ εύκολα προσβάσιμο γιατί έχει απίστευτη ρημοτομία και μεγάλους δρόμους και πάρα πολύ ασφαλές. Όπως και τα ταξί.
Φαγητό: Υπάρχουν πάρα πολλά κρέατα και τα πιο πολλά εστιατόρεια δεν έχνουν καταλογο στα αγγλικά. Καλό είναι να έχεις μαζί σου λεξικό.
Αν σου αρεσει το τάγκο θα βρεις πολλές σχολές που κάνουν μαθήματα. Επίσης υπάρχουν άπειρες μιλόγκες και κάθε μέρα κάποια από αυτές είναι η καλύτερη-επίσης θα σου πουν σε ποια πρέπει να πας και πότε. Πηγαίνοντας σε ομαδικά μαθήματα και μιλόγκες γνωρίζεις κοσμο και κάνεις φίλους από πολλές χώρες.
Οπωσδήποτε να πεταχτείς ένα ΣΚ στο Μοντεβίδεο, πρωτεύουσα της Ουρουγουάης αν και η Ουρουγουάη επειδή έχει θάλασσα και είναι διάσημη για τις παραλίες της και θα πας χειμώνα ίσως να μην σου αρεσει και να μην έχει τι να κάνεις.
Είναι must see να πας στην Παταγωνία και στο παγετώνα Περίτο Μορένο αν και αυτή την εποχή δεν ξέρω αν θα είναι εύκολο λόγω ψύχους. Είναι ένα από τα πιο σπάνια και εντυπωσιακά φαινόμενα που μπορείς να δεις γενικώς. Και αν κάνεις ice trecking δεν το ξεχνάς ποτέ στη ζωή σου!!!
Αυτά για αρχή!