Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Rio Madre de Dios, παραπόταμος του Αμαζόνιου



Καθώς κατεβαίνουμε το ποτάμι συναντάμε τα πρώτα ορυχεία χρυσού. Μεγάλες σχεδίες, σαν πεπλατυσμένες βάρκες. Είναι μαζεμένες ανά μικρές ομάδες. Δυο-δυο, τρία-τρία, καμιά φορά 7-8. "Σε κάθε βάρκα είναι 3. Δυο άντρες και μια γυναίκα" μου εξηγεί ο Χεσούς. "Η γυναίκα μαγειρεύει. Οι άντρες, αν είναι υπάλληλοι, δουλεύουν 5 ώρες την ημέρα εναλλάξ. " Σε κάθε βάρκα ξεχωρίζω μια καμινάδα, ένα δωμάτιο κι έναν κυλίομενο ιμάντα, σαν σπαυστήρα. "Στο δωμάτιο μαγειρεύουν και κοιμούνται. Οι άντρες όλη μέρα ανεβοκατεβάζουν ένα ραβδί. Δηλαδή η μηχανή το κάνει. (εξ ου κι η καμινάδα). Το βουτάνε στη λάσπη, το σηκώνουν και το αδειάζουν στον ιμάντα. Οι άντρες ψάχνουν να δουν αν λάμπει κάτι. Εδώ ό,τι λάμπει είναι χρυσός. Αν κάποιος βρει χρυσό έρχεται αμέσως κάποιος άλλος δίπλα του" μου εξηγεί ο Χεσούς το λόγο που είναι ανά ομάδες. "Σαν βδέλα" σκέφτομαι, αλλά δεν του το λέω στ' αγγλικά, δεν θα το καταλάβει. "Ο πατέρας μου δούλευε εδώ. Έγινε πολύ πλούσιος, αλλά τα ήπιε όλα στο ποτό." Το βλέμμα του έχει πάρει εκείνο το ονειροπόλο ύφος που παίρνουμε όλοι μας όταν σκεφτόμαστε τί θα κάναμε αν είχαμε πολλά λεφτά. "Όλοι έτσι κάνουν εδώ. Βγάζουν λεφτά και τα πίνουν. Πολλοί, από άλλα μέρη ήρθαν εδώ και πλούτισαν. Το Πουέρτο Μαλντολάδο είναι πλούσιο. Μέχρι πριν είκοσι χρόνια έβλεπες εταιρίες από Βραζιλία, Καναδά, 200 βάρκες, 300 βάρκες μαζεμένες. Τώρα μάλλον στέρεψε". Παιρνάμε δίπλα από μια βάρκα. Τραβάω βίντεο σα τρελλός. Μας αγνοούν. "Κάθονται 1-2 μέρες κι αν δεν βρουν χρυσό τα μαζεύουν και πάνε αλλού, πιο δίπλα , πιο πίσω, απέναντι. Αν βρουν κάθονται μέχρι και 2 βδομάδες στο ίδιο μέρος. Αν είναι τυχεροί μπορούν να βγάλουν πολλά λεφτά. 10 με 20 γραμμάρια την ημέρα. " Από ένα γρήγορο υπολογισμό που κάνω 150$. Πράγματι πολλά λεφτά. Ακομα και για τα δικά μας εισοδήματα.